Για τα Τέμπη υπάρχουν πραγματικές πολιτικές και ποινικές ευθύνες. Η κυβέρνηση κάνει λάθος εάν πιστεύει ότι έχει εξασφαλίσει ασυλία
Τις τελευταίες ημέρες έχει υπάρξει ένα επικοινωνιακό μπαράζ από τη μεριά των φιλοκυβερνητικών μέσων στον τόνο «κατέρρευσαν οι θεωρίες συνωμοσίας για τα Τέμπη» και με έμμεση πλην σαφή κατάληξη ότι η κυβέρνηση έχει δίκιο, δηλαδή δεν έχει κάποια ευθύνη.
Βεβαίως, όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική.
Καταρχάς σε αντίθεση με την εικόνα που προσπαθούν να διαμορφώσουν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, παρουσιάζοντας αποσπασματικά εκθέσεις υπηρεσιών, δεν υπήρξε κανένα πόρισμα που να υποστηρίζει ότι δεν υπήρχε «πυρόσφαιρα». Αυτό που υπήρξε ήταν μια πραγματογνωμοσύνη που έδειξε ότι δεν βρίσκονταν τυχόν εύφλεκτο υλικό στη δεύτερη μηχανή της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
Το δεύτερο στοιχείο που όντως ισχύει είναι ότι ολοκληρώθηκε η έρευνα του εφέτη ανακριτή, που όμως αφήνει στην πραγματικότητα σημαντικά ερωτήματα ανοιχτά, ανεξαρτήτως του πώς θέλει να το προβάλει η κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν μερικά κρίσιμα σημεία που καλό είναι να τα θυμόμαστε για να μην χάνουμε την ουσία.
Η τραγωδία των Τεμπών και το αίτημα δικαιοσύνης γύρω από αυτή δεν αποτέλεσε ποτέ, ούτε και τώρα, κάποια συλλογική παράκρουση της ελληνικής κοινωνίας. Αντιθέτως, ήταν και είναι η δικαιολογημένη αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας σε αυτό που συνέβη. Σε ένα αδιανόητο γεγονός που γέννησε φόβο και ανασφάλεια που συνοψίζεται στο «από τύχη ζούμε».
Οργή για ό,τι συνέβη και για ό,τι ακολούθησε:
Το γεγονός ότι επειδή η κυβέρνηση δεν έκανε αυτά που έπρεπε (και που μπορούσε και όφειλε να είχε κάνει) ώστε να είχαν ολοκληρωθεί έγκαιρα έργα που θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί πολύ νωρίτερα, δύο τρένα βρέθηκαν να τρέχουν σε αντίθετη κατεύθυνση στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή με αποτέλεσμα να συγκρουστούν. Αυτή είναι μια πραγματική ευθύνη αυτής της κυβέρνησης και των υπουργών της που ενεπλάκησαν σε αυτή την υπόθεση.
Το γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να αποδώσει την τραγωδία στο ανθρώπινο λάθος για να συγκαλύψει τις δικές της ευθύνες για το ότι ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε με αντικειμενικά πολύ επικίνδυνο τρόπο, φτάνοντας ακόμη και σε προοπτικές «μονταζιέρας», ενώ λίγες ημέρες πριν την τραγωδία στα Τέμπη ο τότε υπουργός Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής διαβεβαίωνε για την ασφάλεια της μεταφοράς με τρένα.
Το γεγονός ότι στελέχη αυτής της κυβέρνησης πήραν την πρωτοβουλία να μπαζωθεί ο χώρος του δυστυχήματος με αποτέλεσμα να καταστεί εξαιρετικά δυσχερής η πλήρης διερεύνηση των πραγματικών συνθηκών του δυστυχήματος συμπεριλαμβανομένων των αιτίων της πυρόσφαιρας που όλοι είδαμε στα βίντεο από το δυστύχημα.
Όλα αυτά ούτε «θεωρίες συνωμοσίας» είναι, ούτε «τυμβωρυχία». Ούτε πολύ περισσότερο απαλλάσσουν την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ούτε πρόκειται η ελληνική κοινωνία, που πλημμύρισε τις πλατείες απαιτώντας δικαιοσύνη για τα Τέμπη και «Οξυγόνο», να αποδεχτεί τους επικοινωνιακούς χειρισμούς που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες.
Αντιθέτως θα συνεχίσει να απαιτεί να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
