Με ύμνους, χαρά και βαθιά κατάνυξη, η Εκκλησία γιορτάζει σήμερα μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης – την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, γνωστή και ως «Πάσχα του καλοκαιριού».
Στην Ελλάδα, οι πιστοί συρρέουν κατά χιλιάδες στους ναούς και τα ξωκλήσια, προσκυνούν τις εικόνες της Παναγίας, ζητούν τη μεσιτεία της και καταθέτουν σε Εκείνη τις ελπίδες και τις προσευχές τους. Η γιορτή δεν βιώνεται ως πένθος, αλλά ως χαρά, αφού η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν».
Η μορφή της λατρεύεται από τον ευσεβή λαό ως μητέρα όλων, μεσίτρια προς τον Υιό της και στήριγμα σε κάθε δύσκολη στιγμή. Αν και η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει την Κοίμησή Της, η εκκλησιαστική παράδοση, διασωσμένη σε κείμενα Πατέρων και υμνογραφία, περιγράφει το γεγονός και το νοημά του.
Η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου, που καθιερώθηκε από τον 7ο αιώνα, ξεκινά την 1η Αυγούστου και διαρκεί 14 ημέρες, ενώ ο εορτασμός κορυφώνεται σε κάθε γωνιά της χώρας με ξεχωριστά έθιμα:
-
Στην Τήνο, χιλιάδες προσκυνητές συρρέουν στον ναό της Μεγαλόχαρης.
-
Στην Παναγία Σουμελά, οι Πόντιοι τιμούν την εικόνα έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
-
Στην Πάρο, η Εκατονταπυλιανή υποδέχεται πιστούς και τουρίστες.
-
Στην Κάρπαθο, στην Όλυμπο, η μέρα συνδυάζεται με τον κατανυκτικό «Κάτω Χορό».
-
Στην Κεφαλονιά, τα «φιδάκια της Παναγιάς» συγκεντρώνουν πλήθος προσκυνητών.
-
Σε δεκάδες ακόμη περιοχές, από τη Σιάτιστα και το Μικρόκαστρο έως τη Λέσβο και τα Ζαγοροχώρια, πανηγύρια, λιτανείες και τοπικά έθιμα κρατούν ζωντανή την παράδοση.
Ο Δεκαπενταύγουστος παραμένει μια μέρα όπου η θρησκευτική πίστη συναντά την παράδοση, τη φιλοξενία και την ενότητα, φέρνοντας κοντά συγγενείς, φίλους και ανθρώπους απ’ όλη την Ελλάδα και τον κόσμο.
