λεύθερος με τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα αφέθηκε ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος μετά την απολογία του στον ανακριτή για την υπόθεση της οργάνωσης «Άλλος Άνθρωπος» και τις έρευνες για απάτη και ξέπλυμα χρήματος.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Πολυχρονόπουλος υποστήριξε πως όλες οι κινήσεις στους λογαριασμούς της ΜΚΟ είναι νόμιμες, ενώ φέρεται να ισχυρίστηκε ότι τα χρήματα διατέθηκαν για τις ανάγκες του Άλλου Ανθρώπου, καταθέτοντας αποδείξεις για αγορές ύψους 1 εκατ. ευρώ που έγιναν για την οργάνωση. Σημειώνεται ότι το ελεγχόμενο ποσό ανέρχεται στα 650.000 ευρώ.
Παράλληλα, φέρεται να ζήτησε να μετατραπεί το κατηγορητήριο από τα κακουργήματα της εγκληματική οργάνωσης και του ξεπλύματος βρωμικου χρήματος σε αδικήματα πλημμεληματικής μορφής. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως κατέθεσε την τελευταία κάρτα που ήταν για το έτος 2022, υποστηρίζοντας ότι από εκεί και μετά δεν είχε τη δυνατότητα να παίζει σε στοιχηματικές εταιρείες, καθώς δεν είχε την απαιτούμενη κάρτα.
Όσον αφορά το γαμπρό του, υποστήριξε πως ο ίδιος δεν θα μπορούσε να γνωρίζει πού πήγαιναν τα χρήματα από τους λογαριασμούς της ΜΚΟ. «Δε γνώριζα ότι παίζει στοιχηματικά παιχνίδια. Δεν τον είχα δει να παίζει» εμφανίζεται να είπε στην ανακρίτρια, προσθέτοντας: «Μου ζήτησε να βάλω χρήματα σε λογαριασμό μου που προέρχονταν από την κοινωνική κουζίνα. Μου είπε ότι ήταν χρήματα του κόσμου για τις ανάγκες των σεισμόπληκτων της Τουρκίας και όντως συνέπιπταν τα γεγονότα. Κάποια στιγμή μου ζήτησε να κάνω ανάληψη 52.000 ευρώ, τα έβγαλα και του τα έδωσα».
«Δεν είχα εν τοις πράγμασι κανένα έλεγχο του ίδιου του λογαριασμού μου και εξηγούμαι. Ο κ. Πολυχρονόπουλος ζητώντας την «βοήθειά» μου και έχοντας πλέον στην κατοχή του τη μία χρεωστική κάρτα που αντιστοιχούσε σε αυτόν, είχε τη δυνατότητα να κάνει οποιαδήποτε συναλλαγή αυτός ήθελε και που οπωσδήποτε τότε πίστευα πως σχετιζόταν με τη δομή του, χωρίς να μου δώσει καμία αναφορά για το οτιδήποτε. Ας είμαστε απόλυτα ρεαλιστές όμως. Ούτε εγώ του ζητούσα να μου δώσει και κάποια αναφορά καθώς όποιο ποσό και αν διακινούνταν μέσω του λογαριασμού μου ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΟΡΟΥΣΕ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΗΝ ΜΕ ΑΥΤΟ! Είχα την εδραία πεποίθηση πως συνέχιζε τη λειτουργία της δομής, την έβλεπα ή και μάθαινα για αυτή συνεχώς και αδιαλείπτως και δεν είχα καμία μα καμία πληροφόρηση για το αν τα χρήματα που διακινούνταν από το λογαριασμό μου κατέληγαν σε αλλότριες δραστηριότητες. Δεν ζήτησα και δεν έλαβα τον καιρό εκείνο κάποια αναλυτική κατάσταση της κίνησης του λογαριασμού μου, ούτε και διατηρούσα βιβλιάριο. Η μοναδική κατ’ ουσίαν σχέση μου με το λογαριασμό μου δηλαδή περιοριζόταν στην ανάληψη της μισθοδοσίας μου και των σχετικών αυτής παροχών».
