Τζώρτζης Ρούσσος
18 Οκτωβρίου 2025
Η ελληνική οικονομία βιώνει μια δυστοπία που δύσκολα περιγράφεται: εκρηκτικά χρέη, φτώχεια, καρτελοποίηση και ένα κράτος που καταρρέει υπό το βάρος των ίδιων του των πολιτικών επιλογών. Μέσα σε μόλις έναν χρόνο, οι οφειλές σε εφορία και ΕΦΚΑ αυξήθηκαν κατά 4,5 δισ. ευρώ, ενώ περισσότεροι από 172.000 νέοι φορολογούμενοι προστέθηκαν στις λίστες των οφειλετών.
Από το 2020, με τον σχεδιασμό της επιτροπής Πισσαρίδη να μετατρέπει την οικονομία σε προνόμιο των λίγων, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα – η ραχοκοκαλιά της χώρας – οδηγείται σε αφανισμό. Τα κόστη λειτουργίας έχουν εκτοξευθεί, τα έσοδα συρρικνώνονται και το δίλημμα «να πληρώσεις ή να φας» κυριαρχεί. Έτσι, οι οφειλές γιγαντώνονται, με τα συνολικά χρέη να ξεπερνούν τα 111,8 δισ. ευρώ στην εφορία και τα 50 δισ. ευρώ στον ΕΦΚΑ.
Οι «μαϊμού» εταιρείες της Ρόδου και το αόρατο δίκτυο φοροδιαφυγής
Στη Ρόδο, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, το φαινόμενο των εικονικών εταιρειών έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Πρόκειται για επιχειρήσεις-«σφραγίδες» που συστήνονται στο όνομα αλλοδαπών υπηκόων, οι οποίοι λειτουργούν ως “βιτρίνες” για εγχώρια κυκλώματα φοροδιαφυγής.
Οι εταιρείες αυτές, συχνά δραστηριοποιούμενες στον χώρο των μεταφορών, του εμπορίου ή της εστίασης, εκδίδουν εικονικά τιμολόγια, χρωστούν ΦΠΑ εκατομμυρίων ευρώ και εξαφανίζονται μέσα σε λίγους μήνες, αφήνοντας πίσω τους ανείσπρακτα ποσά και ανύπαρκτα βιβλία. Οι τοπικές αρχές στη Ρόδο έχουν ήδη εντοπίσει δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις, με εικονικές εισαγωγές, «εξαφανισμένα» ΑΦΜ και υπαλλήλους-φαντάσματα.
Το αποτέλεσμα; Το κράτος χάνει εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που οι πραγματικοί μικρομεσαίοι πνίγονται από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Ένα παρασιτικό σύστημα έχει στηθεί πάνω στις πλάτες όσων εξακολουθούν να προσπαθούν νόμιμα να επιβιώσουν.
Η εικόνα μιας οικονομίας σε παράλυση
Περισσότερα από 3,6 εκατομμύρια φυσικά και νομικά πρόσωπα χρωστούν έως 10.000 ευρώ, ενώ το 47,7% των οφειλών αφορά τον ΦΠΑ – ένδειξη ότι οι επιχειρήσεις παρακρατούν φόρους απλώς για να καλύψουν βασικά έξοδα επιβίωσης. Και την ίδια ώρα, το κράτος παρακολουθεί αδύναμο, αφήνοντας ανεξέλεγκτα τα κυκλώματα που απομυζούν τα δημόσια ταμεία.
Η Ρόδος, ένα από τα πιο τουριστικά και πλούσια νησιά της χώρας, αποτελεί μικρογραφία αυτής της παρακμής: πίσω από τη βιτρίνα των ξενοδοχείων και της τουριστικής ευμάρειας, κρύβεται ένα δίκτυο παραοικονομίας που στερεί πολύτιμους πόρους από τους πολίτες και την τοπική κοινωνία.
Η πραγματική δυστοπία δεν βρίσκεται στο μέλλον – είναι ήδη εδώ. Και η Ρόδος, δυστυχώς, δείχνει το πρόσωπό της.
