Οι νέοι κινούνται αποφασιστικά υπέρ μίας κατεύθυνσης που τους παρέχει ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής, κάτι που τα τελευταία χρόνια καταπατείται
Η Gen Z φαίνεται ότι θα αφήσει το αποτύπωμά της σε πολλούς τομείς και ιδιαίτερα στον εργασιακό κλάδο, αλλάζοντας τη δυναμική και απαιτώντας πράγματα που οι προηγούμενες γενιές στερήθηκαν. Μάλιστα, ως γενιά φαίνεται απτόητη μπροστά στην στάσιμη αγορά εργασίας και προσπαθεί να βρει δουλειές που της επιτρέπουν ισορροπία με το κομμάτι της προσωπικής ζωής.
Μία δύσκολη αγορά εργασίας
Ο Νταμάριαν Μπέντον δεν κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να απαντήσει σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μετά τις 5 μ.μ. Η Νία Τζόζεφ δεν ανησυχεί αν μείνει έξω μέχρι αργά μια εργάσιμη μέρα. Η Τζέσικα Μοράν ενημερώνει τον διευθυντή της ότι δεν θα είναι διαθέσιμη όταν πηγαίνει στην προπόνηση της τις καθημερινές.
Οι εταιρείες επιβραδύνουν τις προσλήψεις ή μειώνουν τις θέσεις εργασίας για να περιορίσουν το κόστος σε ένα αβέβαιο οικονομικό περιβάλλον, με ορισμένες να προειδοποιούν πλέον τους υποψήφιους νέους υπαλλήλους για τις πολλές ώρες εργασίας και τα λίγα όρια.
«Παρόλο που η αγορά εργασίας είναι πιο δύσκολη, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αισθάνονται αποσυνδεδεμένοι από τους εργοδότες τους».
Ταυτόχρονα, οι νεότεροι επαγγελματίες εξακολουθούν να δίνουν προτεραιότητα στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και παραμένουν πιο αποστασιοποιημένοι από τους εργοδότες τους σε σύγκριση με τους παλαιότερους εργαζόμενους, μια δυναμική που διαμορφώθηκε εν μέρει από την αύξηση της εξ αποστάσεως εργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Για ορισμένους από τη Gen Z, οι μαζικές απολύσεις σε εταιρείες τις τελευταίες εβδομάδες ενίσχυσαν την πεποίθηση ότι η πίστη σε έναν εργοδότη δεν θα ανταποκριθεί, τονίζει δημοσίευμα της Wall Street Journal.
«Παρόλο που η αγορά εργασίας είναι πιο δύσκολη, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αισθάνονται αποσυνδεδεμένοι από τους εργοδότες τους», δήλωσε ο Τζιμ Χάρτερ, επικεφαλής επιστήμονας για τη διαχείριση και την ευημερία στο χώρο εργασίας της Gallup.
Μήπως να χαλαρώσουμε;
Η Νία Τζόζεφ είναι από εκείνους που έχουν αποφασίσει να μην αφήσουν την εργασία να καθορίζει την προσωπική τους ζωή. Πρόσφατα έκανε κάτι που δεν είχε ξανακάνει ποτέ μια Κυριακή βράδυ: έμεινε έξω μέχρι τις 2 το πρωί, παρόλο που είχε δουλειά την επόμενη μέρα.
Η γειτόνισσα της Τζόζεφ την είχε προσκαλέσει μαζί με μερικές άλλες φίλες της σε μια συγκέντρωση στην αυλή του σπιτιού της. Κανονικά, η Τζόζεφ θα είχε φύγει νωρίς, καθώς έπρεπε να είναι στη δουλειά της στις 7:45 π.μ. ως ρεσεψιονίστ σε ένα ιδιωτικό οφθαλμολογικό ιατρείο. Τότε παρατήρησε ότι οι άλλες γυναίκες φαινόταν να διασκεδάζουν χωρίς καμία ανησυχία. Αποφάσισε να χαλαρώσει και η ίδια.
«Ήταν Κυριακή βράδυ και είχα δουλειά το πρωί, αλλά εκείνες δεν έδειχναν να νοιάζονται καθόλου», είπε η 27χρονη Τζόζεφ, που ζει στο Χιούστον. «Μου θύμισε ότι παλιά απολάμβανα τα πράγματα λίγο περισσότερο».
«Η εργασία δεν θα σε απελευθερώσει ποτέ, οπότε πρέπει να απελευθερωθείς εσύ από την εργασία».
Καθώς μεγάλωνε, η Τζόζεφ έβλεπε τους γονείς της να αφιερώνουν τον εαυτό τους σε δουλειές που, όπως είπε, τους εξάντλησαν σιγά-σιγά. Ο πατέρας της δεν ήταν σχεδόν ποτέ στο σπίτι λόγω της δουλειάς του ως καθηγητής. Η δουλειά της μητέρας της ως κοινωνική λειτουργός «κατέλαβε εντελώς τη ζωή της», ανέφερε.
Η Τζόζεφ θέλει μια διαφορετική σχέση με την εργασία από αυτή που είχαν οι γονείς της. «Η εργασία δεν θα σε απελευθερώσει ποτέ, οπότε πρέπει να απελευθερωθείς εσύ από την εργασία», είπε.
Σύμφωνα με την Wall Street Journal, σε αντίθεση με τις παλαιότερες γενιές, που τείνουν να εργάζονται σκληρότερα για να φαίνονται απαραίτητοι σε μια αποδυναμωμένη αγορά εργασίας, οι νεότεροι επαγγελματίες δεν φαίνεται να φοβούνται ότι η επιμονή τους στην ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής θα τους κοστίσει τη δουλειά τους, είπε η Μάρσι Μέριμαν, μέλος της Γενιάς Χ και ιδρύτρια της Ethos Innovation, μιας εταιρείας που βοηθά τους επικεφαλής εταιρειών να αποκωδικοποιήσουν τις διαφορές μεταξύ των γενεών.
«Η γενιά Χ, όταν οι καιροί γίνονται δύσκολοι, όταν υπάρχει αβεβαιότητα, όταν έχουμε φόβο, τι κάνουμε; Δουλεύουμε πιο σκληρά, προσπαθούμε περισσότερο, πιέζουμε, πιέζουμε, πιέζουμε, γιατί έτσι έχουμε εκπαιδευτεί», δήλωσε η Μέριμαν.
Η γενιά Ζ, από την άλλη πλευρά, αναμένει ότι τα αποτελέσματα θα αξιολογούνται περισσότερο από την εργασία ή την προσπάθεια που καταβάλλουν, είπε.
Η χρυσή τομή εργασίας και προσωπικής ζωής
Σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι σε περισσότερους από 1.100 ασκούμενους στην KPMG, όλο και περισσότεροι νέοι επαγγελματίες επιλέγουν την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής αντί του μισθού ως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που λαμβάνουν υπόψη όταν σκέφτονται να ξεκινήσουν να εργάζονται.
Για μια από τις πρώην ασκούμενες της εταιρείας, η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ήταν τόσο σημαντική όταν σκεφτόταν πού ήθελε να εργαστεί μετά την αποφοίτησή της, που συγκέντρωσε πληροφορίες από τους συναδέλφους της.
«Για μένα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής εδώ».
«Έκανα ερωτήσεις σε συνεργάτες, ανώτερους και διευθυντές για να εκτιμήσω την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και πώς ήταν πραγματικά», είπε η Τζέσικα Μοράν, 24 ετών, που έκανε πρακτική άσκηση στην KPMG το 2022. Από τις απαντήσεις τους, η Μοράν είπε ότι κατάλαβε ότι οι συνάδελφοί της είχαν χόμπι εκτός εργασίας.
«Για μένα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής εδώ», είπε.
Τώρα, ως υπεύθυνη ελέγχου στο γραφείο της εταιρείας στο Short Hills του Νιου Τζέρσεϊ, η Μοράν είπε ότι ένιωθε άνετα να πει στον διευθυντή της πόσο σημαντικό είναι για αυτήν το άθλημα που της αρέσει όσον αφορά το πρόγραμμά της και τον καθορισμό των ορίων μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Οι προτεραιότητες αλλάζουν
Η αλλαγή στις προτεραιότητες αντικατοπτρίζεται στη μείωση των ωρών εργασίας. Σύμφωνα με μια έρευνα της Gallup, οι Αμερικανοί εργάστηκαν κατά μέσο όρο 42,9 ώρες την εβδομάδα πέρυσι, σε σύγκριση με 44,1 ώρες το 2019. Οι κάτω των 35 ετών ηγήθηκαν της μείωσης, εργαζόμενοι κατά μέσο όρο σχεδόν δύο ώρες λιγότερο την εβδομάδα, ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι μείωσαν την εβδομάδα εργασίας τους κατά λιγότερο από μία ώρα.
Όταν ο Νταμάριαν Μπέντον έκανε πρακτική σε μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων στο Σικάγο, είπε ότι συνδεόταν στις 7 το πρωί, συχνά δεν είχε χρόνο για μεσημεριανό γεύμα και συχνά κατέληγε να εργάζεται μετά τα μεσάνυχτα. Μερικές φορές, ο Μπέντον είπε ότι δούλευε ακόμα και όταν ήταν άρρωστος.
«Ήμουν τόσο αποφασισμένος να μην χάσω τη δουλειά μου, γιατί ήταν μια ευκαιρία να αποδείξω την αξία μου», ανέφερε.
Καθώς δούλευε μέχρι αργά ένα βράδυ, ο Μπέντον δεν άντεξε την πίεση και άρχισε να κλαίει. Είχε ακόμα πολλές ώρες δουλειά να κάνει και ένιωθε εξαντλημένος. Έστειλε μήνυμα στον διευθυντή του, ο οποίος του πρότεινε να κάνει ένα διάλειμμα και τον διαβεβαίωσε ότι η προθεσμία μπορούσε να παραταθεί.
«Μετά τις πέντε, αν δεν είμαι μπροστά στον υπολογιστή μου, το ζήτημα έχει λήξει».
Σήμερα, ο Μπέντον δεν το σκέφτεται δεύτερη φορά πριν πάρει άδεια από τη δουλειά του σε μια διαφημιστική εταιρεία στο Λος Άντζελες. Επικοινωνεί με τους διευθυντές του πριν αποσυνδεθεί για την ημέρα και τους ενημερώνει ότι θα ασχοληθεί με τις εκκρεμείς εργασίες το πρωί. Δεν κάνει επιπλέον δουλειά.
«Μετά τις πέντε, αν δεν είμαι μπροστά στον υπολογιστή μου, το ζήτημα έχει λήξει», είπε στην Wall Street Journal. «Ούτε δίνω εξηγήσεις για αυτό».
