Ρίγη συγκίνησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ρίγη συγκίνησης προκάλεσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο 11χρονος Ρόμαν Ολέκσιβ από την Ουκρανία, ο οποίος έχασε τη μητέρα του το 2022 σε βομβαρδισμό και πέρασε 100 ημέρες στην εντατική, υποβαλλόμενος σε περισσότερες από 35 χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση των σοβαρών τραυμάτων του.
Ο μικρός Ρόμαν μίλησε στο Στρασβούργο, κατά τη διάρκεια παρουσίασης ντοκιμαντέρ για τα παιδιά της Ουκρανίας, προκαλώντας έντονη συγκίνηση στο κοινό και στη διερμηνέα που μετέφερε τα λόγια του.
Περιγράφοντας τα γεγονότα του Ιουλίου 2022, είπε: «Ήμουν με τη μητέρα μου στο νοσοκομείο όταν έπεσε μια βόμβα». Και συνέχισε: «Αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδα και της είπα αντίο», με τη διερμηνέα να αδυνατεί να συνεχίσει τη μετάφραση.
Με τη βοήθεια συναδέλφου της, ο Ρόμαν συμπλήρωσε: «Την είδα κάτω από τα συντρίμμια, είδα τα μαλλιά της και της είπα αντίο. Έμεινα στην εντατική για πάνω από 100 ημέρες και υποβλήθηκα σε 35 διαφορετικά χειρουργεία. Έχω ακόμα δρόμο για αποκατάσταση».
Κλείνοντας την ομιλία του, ο νεαρός Ουκρανός κάλεσε το κοινό να συνεχίσει να στηρίζει τη χώρα του, λέγοντας: «Όταν είμαστε μαζί είμαστε ισχυροί. Να μην εγκαταλείπετε ποτέ και να συνεχίσετε να στηρίζετε την Ουκρανία και τα παιδιά της», αποσπώντας θερμό χειροκρότημα.
Η ιστορία που έγινε ταινία
Τον Ιούλιο του 2022, ο Ρόμαν και η μητέρα του, Χαλίνα, περίμεναν το ραντεβού τους με τον γιατρό στη Βίνιτσα, όταν πύραυλοι έπληξαν την κλινική. Από την επίθεση σκοτώθηκαν 26 άνθρωποι, ανάμεσά τους και η Χαλίνα.
Ο Ρόμαν κατάφερε να συρθεί έξω από τα ερείπια, όμως έφερε εκτεταμένα εγκαύματα στο 45% του σώματός του και σοβαρά εσωτερικά τραύματα. Μέσα σε λίγες ημέρες, μεταφέρθηκε στο εξωτερικό μέσω του προγράμματος ιατρικής διακομιδής (medevac) που υλοποιήθηκε από το Υπουργείο Υγείας της Ουκρανίας, με τη στήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κρατών-μελών του ΠΟΥ.
Τη φροντίδα του ανέλαβε το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Δρέσδης στη Γερμανία. Ο νοσηλευτής Τζόναθαν Βίνκε περιέγραψε την επιχείρηση μεταφοράς του ως εξαιρετικά δύσκολη, λόγω της κατάστασής του: «Ο Ρόμαν βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση. Είχε υποστεί τόσο σοβαρά εγκαύματα που χρειάστηκε να τεθεί σε τεχνητή αναπνοή για να ολοκληρώσει το ταξίδι».
Όπως ανέφερε, το ταξίδι καθυστέρησε εξαιτίας του αιφνίδιου κλεισίματος των συνόρων, ωστόσο χάρη στον λεπτομερή σχεδιασμό και την εμπειρία της ομάδας, ο μικρός ασθενής μεταφέρθηκε με ασφάλεια στο αεροπλάνο που τον μετέφερε στη Γερμανία.
Ο Ρόμαν θυμάται: «Όταν ξύπνησα, φώναξα και ήρθε μια νοσοκόμα, αλλά μιλούσε μόνο γερμανικά και δεν μπορούσα να την καταλάβω. Νόμιζα ότι ήμουν ακόμα στην Ουκρανία, αλλά όταν είδα τους επιδέσμους θυμήθηκα τι είχε συμβεί. Χάρηκα πολύ όταν έφτασε ο πατέρας μου».
Η συγκλονιστική ιστορία του έχει μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη, σε ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Romchyk», εμπνευσμένη από το όνειρό του να γίνει χορευτής.
Κατά τη διάρκεια της μακράς ανάρρωσής του, ο μικρός Ουκρανός φορούσε ειδική μάσκα και συμπιεστικούς επιδέσμους για τις ουλές. Παρά τους φόβους των γιατρών ότι ίσως δεν περπατούσε ξανά, ο ίδιος κατάφερε να σταθεί στα πόδια του, με τη βοήθεια του χορού και του ακορντεόν.
Ο πατέρας του τόνισε ότι ο χορός βελτίωσε την ισορροπία και τη δύναμή του, ενώ η εξάσκηση στο ακορντεόν ενίσχυσε την ευελιξία των χεριών του. Στα τέλη του 2024, ο Ρόμαν μπόρεσε να αφαιρέσει τη μάσκα του και επέστρεψε με τον πατέρα του στην Ουκρανία, όπου κατέκτησε το πρώτο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό ακορντεονιστών.
