Μια κατάθεση στη δίκη για τις υποκλοπές, αποκαλύπτει πολλά για τα πώς η Νέα Δημοκρατία ενορχηστρώνει τη συγκάλυψη των δικών της σκανδάλων
Τις μέρες αυτές διεξάγεται μία ιδιαίτερα σημαντική δίκη. Είναι αυτή που αφορά τις υποκλοπές.
Ως κατηγορητήριο είναι κουτσουρεμένο γιατί στηρίζεται στο περίφημο πόρισμα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που αρνήθηκε να εξετάσει τις πραγματικές κυβερνητικές ευθύνες και το γεγονός ότι στο επίκεντρο, ενορχηστρωτής του σκανδάλου, ήταν το Μέγαρο Μαξίμου, θεωρώντας ότι δεν έπαιξε κανένα ρόλο ο τότε γενικός γραμματέας του πρωθυπουργού (και ανιψιός του) Γρηγόρης Δημητριάδης και καταλήγοντας στο… συμπέρασμα ότι επρόκειτο για μια ιδιωτική υπόθεση.
Δηλαδή, κάποιοι ιδιώτες ξύπνησαν μια μέρα και αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ένα πανάκριβο και παράνομο κατασκοπευτικό λογισμικό για να παρακολουθήσουν πολιτικούς, δημοσιογράφους, στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας, υπουργούς, δικαστικούς, την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων.
Ωστόσο, ακόμη και έτσι η δίκη για τις υποκλοπές έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι αποκαλυπτική για την αντίληψη του συστήματος Μητσοτάκη για τους θεσμούς, τη Δικαιοσύνη και την ίδια τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Και μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές καταθέσεις ήταν αυτή που έκανε ο Σταμάτης Τρίμπαλης, διαχειριστής της εταιρείας Krikel συμφερόντων Λαβράνου.
Ο κ. Τρίμπαλης τόσο στην εξεταστική της Βουλής το 2022 για τις υποκλοπές όσο και στην έρευνα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου είχε υποστηρίξει ότι αυτός ήταν ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας Krikel και ότι ο Γιάννης Λαβράνος δεν είχε σχέση.
Υπενθυμίζεται ότι η Krikel είχε υπογράψει σειρά συμβάσεων με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αξίας κάποιων εκατ. ευρώ για την παροχή και υποστήριξη του συστήματος επικοινωνίας Tetra. Υπήρξαν, όμως, και εικονικά τιμολόγια που είχαν εκδοθεί για λογαριασμό της Krikel από μια εταιρεία χωματουργικών εργασιών, την Ιονία Τεχνική, ύψους 5,4 εκατ. ευρώ που αφορούσαν σε αγορές εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας. Είναι εξαιρετικά πιθανό ο συγκεκριμένος εξοπλισμός να χρησιμοποιήθηκε στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων.
Τώρα στη δίκη για τις υποκλοπές, ο κ. Τρίμπαλης παραδέχθηκε ότι ήταν «αχυράνθρωπος», που λειτουργούσε για λογαριασμό του κατηγορούμενου Γιάννη Λαβράνου.
Όμως, δεν είναι μόνο αυτή η παραδοχή που επαναφέρει το ερώτημα των κυβερνητικών ευθυνών, εάν θυμηθούμε ότι ο κ. Λαβράνος ήταν κουμπάρος του Γρηγόρη Δημητριάδη.
Είναι και το γεγονός ότι ο κ. Τρίμπαλης παραδέχτηκε ότι οι καταθέσεις του στην εξεταστική επιτροπή ήταν «συνεννοημένες» με τους βουλευτές της πλειοψηφίας. Ήξερε από πριν και τις ερωτήσεις και τι έπρεπε να απαντήσει σε αυτές. Του είχαν δοθεί έτοιμες οι περισσότερες ερωτήσεις και οι απαντήσεις από τον Λαβράνο και έναν ακόμα στενό συνεργάτη του, όπως είπε στο δικαστήριο. Μάλιστα, κατέθεσε ότι όταν τελείωσε η κατάθεση του στη Βουλή δέχθηκε τηλεφώνημα που του έλεγαν ότι «τα είπες εντάξει». «Μου έδωσαν τις ερωτήσεις που θα απαντούσα στη εξεταστική. Και όταν βγήκα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν εντάξει μάθαμε ότι τα είπες καλά», ήταν η ανατριχιαστική αποκάλυψη του Τρίμπαλη, για την οποία δεν έχει υπάρξει καμία αντίδραση, ούτε περαιτέρω ενέργεια από την πλευρά της κυβέρνησης.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην εξεταστική – «πλυντήριο» για τις υποκλοπές. Μάλιστα, οι περισσότεροι από τους βουλευτές που συμμετείχαν από την κυβερνητική πλειοψηφία σε εκείνη την εξεταστική, στη συνέχεια υπουργοποιήθηκαν. Αν μη τι άλλο, η ηγεσία της ΝΔ δεν χαρακτηρίζεται από αχαριστία…
Η κατάθεση αυτή του κ. Τρίμπαλη δεν είναι σημαντική μόνο σε σχέση με την πραγματική απόδοση ευθυνών σε σχέση με τις υποκλοπές.
Ταυτόχρονα, δείχνει τι μπορεί να αντιμετωπίσουμε σε μια άλλη εξεταστική, για ένα άλλο σκάνδαλο, αυτό του ΟΠΕΚΕΠΕ, όπου επίσης η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να μην έρθουν στο προσκήνιο οι ευθύνες της.
Στην εξεταστική επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ το πρόσωπο κλειδί είναι ο Γιώργος Ξυλούρης, επονομαζόμενος, στις καταγραφές των «κοριών» των διωκτικών αρχών, «Φραπές», και συνδεόμενος με κουμπαριά και με την οικογένεια του πρωθυπουργού.
Σε πρώτη φάση είχε αρνηθεί να καταθέσει επικαλούμενος το δικαίωμα στη σιωπή. Όμως, υπό τη γενική κατακραυγή η κυβερνητική πλειοψηφία αποφάσισε να τον καλέσει ξανά και αυτή τη φορά αυτός το αποδέχτηκε.
Και το κρίσιμο ερώτημα τώρα είναι το εξής: ο κ. Ξυλούρης αυτή τη φορά θα πει όντως την αλήθεια και θα αποκαλύψει τις υπαρκτές κυβερνητικές ευθύνες, ή μήπως η απόφασή του να απαντήσει θετικά στην επανακλήτευσή του από την εξεταστική επιτροπή, σημαίνει ένα ανάλογο «φροντιστήριο» όπως αυτό του κ. Τρίμπαλη, δηλαδή να γνωρίζει εκ των προτέρων όχι μόνο τις ερωτήσεις που θα κάνουν οι εκπρόσωποι της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά και τις απαντήσεις που θα πρέπει να δώσει, ώστε να μην υπάρχει κανένα ενδεχόμενο με την κατάθεσή του να δώσει στίγμα κυβερνητικών ευθυνών.
Γιατί είναι σαφές ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην έχει καμία διάθεση να αναλάβει τις ευθύνες που έχει για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Καταλαβαίνει ότι η παραδοχή μιας τόσο μεγάλης διασπάθισης ευρωπαϊκών πόρων με σκοπό να «εξαγοραστεί» επιπλέον εκλογική επιρροή σε κρίσιμες εκλογικές περιφέρειες θα έχει ιδιαίτερα αρνητικό αντίκτυπο σε σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος, αλλά και θα βάλει την κυβέρνηση στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και συνολικά των ευρωπαϊκών θεσμών.
Όμως, όπως δείχνει και η δίκη για τις υποκλοπές, κάποια στιγμή πλευρές της αλήθειας έρχονται στο φως και μάλιστα με τον πιο επίσημο τρόπο. Άρα και οι πραγματικές πολιτικές ευθύνες. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Η προσπάθεια συγκάλυψης να αποτύχει, στοιχεία να έρθουν στο φως, η κυβέρνηση τελικά να βρεθεί κατηγορούμενη. Όσα φροντιστήρια και εάν κάνει σε κεντρικούς μάρτυρες νωρίτερα.
