Η φωτιά αντιμετωπίστηκε άμεσα – Δεν κινδύνευσε το σχολικό κτήριο Φωτιά εκδηλώθηκε χθες νωρίς το πρωί στον εξωτερικό χώρο του 3ου ΓΕΛ Ρόδου («Καπνοβιομηχανία»), πιθανότατα από βραχυκύκλωμα, ωστόσο η επέμβαση ήταν άμεση και δεν σημειώθηκε επέκταση στο σχολικό κτήριο. Το περιστατικό συνέβη γύρω στις 7:30, όταν ο επιστάτης του σχολείου εντόπισε φλόγες να βγαίνουν από τον πίνακα ηλεκτροδότησης που βρίσκεται εξωτερικά του κτηρίου. Εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν μαθητές στον χώρο. Η Πυροσβεστική ενημερώθηκε άμεσα και όχημα που έσπευσε στο σημείο κατάφερε να κατασβέσει τη φωτιά πριν αυτή πάρει διαστάσεις. Στο σημείο μετέβη και κλιμάκιο του ΔΕΔΔΗΕ, το οποίο προχώρησε στην αποκατάσταση της βλάβης και της ηλεκτροδότησης. Το σχολείο λειτούργησε κανονικά, ενώ οι φθορές περιορίστηκαν αποκλειστικά στον πίνακα ηλεκτροδότησης. Η πρώτη εκτίμηση αναφέρει ότι η πυρκαγιά προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα, καθώς πρόκειται για παλαιό κτήριο με εξίσου παλιές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις.

Η ψυχολογική ασφάλεια στο χώρο εργασίας είναι απαραίτητη για την ευημερία και τη διατήρηση των εργαζομένων, ειδικά σε περιόδους κρίσης και η προώθησή της οφείλει να γίνει πιο δυναμικά.

Η Μικαέλα Κέρισεϊ, αναπληρώτρια καθηγήτρια διοίκησης, συνέγραψε μελέτη με την Έιμι Έντμοντσον και την Χασίνα Μπαχαντούρζαντα της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ σχετικά με τα οφέλη της «καλλιέργειας» ψυχολογικής ασφάλειας στον χώρο εργασίας. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο International Journal of Public Health.

Αναγκαία η ψυχολογική ασφάλεια

Σύμφωνα με τις ερευνήτριες, πολλοί εργοδότες θεωρούν τις προσπάθειες για την προώθηση της ψυχολογικής ασφάλειας —που ορίζεται στη μελέτη ως «η πεποίθηση ότι η έκφραση της γνώμης δεν θα οδηγήσει σε αμηχανία, απόρριψη ή τιμωρία»— ως θετικές, αλλά μη απαραίτητες. Σε περιόδους λιτότητας, δυσκολιών ή αναταραχής, η καλλιέργεια ενός κλίματος ψυχολογικής ασφάλειας μπορεί να παραμεληθεί.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι σε χώρους εργασίας με υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής ασφάλειας, οι εργαζόμενοι ήταν λιγότερο επιρρεπείς στην επαγγελματική εξουθένωση, ακόμη και σε περιόδους έντονου στρες και περιορισμένων πόρων.

Για να κατανοήσουν τον αντίκτυπο στους εργαζομένους, οι επιστήμονες εξέτασαν τα στοιχεία μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε περισσότερους από 27.000 εργαζομένους στον τομέα της υγείας στις ΗΠΑ, οι οποίοι απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με την ψυχολογική ασφάλεια, την επαγγελματική εξουθένωση και τη διατήρηση του προσωπικού τον Μάιο του 2019 και τον Μάιο του 2021 — πριν και κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας COVID-19, όπως αναφέρει άρθρο στην ιστοσελίδα του Χάρβαρντ.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι σε χώρους εργασίας με υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής ασφάλειας, οι εργαζόμενοι ήταν λιγότερο επιρρεπείς στην επαγγελματική εξουθένωση, ακόμη και σε περιόδους έντονου στρες και περιορισμένων πόρων. Οι ερευνήτριες παρατήρησαν επίσης ότι οι εργαζόμενοι που ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής ασφάλειας το 2019 ήταν πιο πιθανό το 2021 να δηλώσουν την προθυμία τους να παραμείνουν στις θέσεις εργασίας τους, γεγονός που υποδηλώνει μια μακροπρόθεσμη προστατευτική επίδραση.

Η επαγγελματική εξουθένωση

Η αυξημένη ψυχολογική ασφάλεια ήταν ιδιαίτερα προστατευτική για τους γιατρούς, τις γυναίκες και τα άτομα διαφορετικής φυλετικής καταγωγής, οι οποίοι βίωσαν υψηλά επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας και ορισμένοι από τους οποίους ιστορικά δεν λαμβάνονται τόσο υπόψη.

«Για πολλά χρόνια, η θεωρία ήταν ότι οι άνθρωποι εξαντλούνται καθώς εξαντλούνται οι πόροι τους», δήλωσε η Κέρισεϊ στο άρθρο του Working Knowledge. «Θεωρώντας την ψυχολογική ασφάλεια ως «κοινωνικό πόρο», ξεκλειδώνουμε μια εντελώς νέα πτυχή της μείωσης της επαγγελματικής εξουθένωσης που μπορεί να είναι χρήσιμη για τους γιατρούς — και πιθανώς για άτομα σε άλλους κλάδους με υψηλή πίεση».

«Στην ουσία, το άρθρο αφορά την προσαρμοστικότητα σε δύσκολες περιόδους», συνέχισε. «Πολλές εργασίες έχουν σχέδια διαχείρισης κρίσεων, αλλά αναφέρονται λιγότερο στη δημιουργία κοινωνικών πόρων, όπως η ψυχολογική ασφάλεια, σε δύσκολες περιόδους».

«Λένε: ‘Ακούγεται ωραίο, αλλά σε δύσκολες στιγμές, δεν είναι κάτι που πρέπει να παραμερίσουμε για χάρη πιο επείγουσων αναγκών;’».

Όταν η Έντμοντσον μιλά σε συνέδρια, συχνά ακούει τους συμμετέχοντες να χαρακτηρίζουν την ψυχολογική ασφάλεια ως πολυτέλεια, ειδικά στο γρήγορο και υψηλής πίεσης περιβάλλον της εργασίας.

«Λένε: ‘Ακούγεται ωραίο, αλλά σε δύσκολες στιγμές, δεν είναι κάτι που πρέπει να παραμερίσουμε για χάρη πιο επείγουσων αναγκών;’».

Εργασιακή ανθεκτικότητα και σταθερότητα

Η μελέτη δείχνει ότι η αύξηση της ψυχολογικής ασφάλειας μέσω της εκπαίδευσης όχι μόνο βελτιώνει το ηθικό των εργαζομένων, αλλά και μειώνει την εναλλαγή προσωπικού, η οποία μπορεί να συμβάλει αρνητικά σε ένα χώρο εργασίας σε όρους αποδοτικότητας του προσωπικού και κόστους πρόσληψης.

«Η επαγγελματική εξουθένωση και το ποσοστό εναλλαγής προσωπικού έχουν μια πολύ άμεση σχέση», λέει η Έντμοντσον. «Είναι σημαντικό να εκπαιδεύσουμε τους επικεφαλής να είναι όσο το δυνατόν πιο άμεσοι και ανοιχτοί, αναδιαμορφώνοντας την εργασία από κάτι με υψηλό επίπεδο αβεβαιότητας, σε κάτι που απαιτεί από τους ανθρώπους να έχουν ταπεινότητα και ευαισθησία», αναφέρεται στο Working Knowledge του Χάρβαρντ.

Αυτό περιλαμβάνει την ενθάρρυνση των ανθρώπων σε όλα τα επίπεδα εργασίας να κάνουν ερωτήσεις και να ζητούν ανατροφοδότηση από τους συναδέλφους τους, αντί να υποθέτουν ότι γνωρίζουν τη σωστή απάντηση ή να προσποιούνται μέχρι να την βρουν.

Είτε πρόκειται για προβλήματα στην αλυσίδα εφοδιασμού, βλάβη της φήμης ή κλιματικές διαταραχές, η δημιουργία μιας βάσης ψυχολογικής ασφάλειας μπορεί να βοηθήσει τους υπαλλήλους να αποκτήσουν την ανθεκτικότητα που χρειάζονται για να ξεπεράσουν μια κρίση, βοηθώντας την εκάστοτε εταιρεία ή φορέα να φτάσει με ασφάλεια σε μία πιο υγιή συνθήκη.

«Πρακτικές όπως η ειλικρίνεια σχετικά με την άγνοια και η επιβράβευση των ανθρώπων που αναλαμβάνουν διαπροσωπικούς κινδύνους μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την ανάληψη των δύσκολων ενεργειών που απαιτούνται όταν ξεσπά μια κρίση», λέει η Έντμοντσον.