Την Τρίτη 11 Νοεμβρίου, μια τυπική μέρα στην καρδιά της σχολικής χρονιάς, δύο ανήλικοι μεταφέρθηκαν τραυματισμένοι από τα σχολεία τους στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαϊα Κυριακού. Το ένα, ένα αγόρι 15,5 ετών έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού στο προαύλιο του σχολείου που φοιτά στον Αλιμο, από δύο εξωσχολικά άτομα. Ο έφηβος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με όχημα του ΕΚΑΒ και συνοδεία της αστυνομίας.
Το δεύτερο αγόρι 12,5 ετών, προσήλθε με τον καθηγητή και τη μητέρα του τραυματισμένο από άλλους μαθητές σε συμπλοκή που συνέβη σε σχολείο του Ζωγράφου.
Τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, από όλα τα νοσοκομεία της χώρας, καταδεικνύουν πως η βία ανάμεσα σε ανήλικους παρουσιάζει ανησυχητική αύξηση.
Πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία του κ. Γιαννάκου, μόνο στα δύο παιδιατρικά νοσοκομεία της Αττικής, Παίδων Αγία Σοφία και Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, διακομίζονται τραυματισμένοι 800 με 850 ανήλικοι τον χρόνο.
Οι έφηβοι έχουν τραυματιστεί σε συμπλοκές που έχουν σημειωθεί είτε μέσα στα σχολεία, είτε σε πλατείες, στον δρόμο κ.α.
Οσον αφορά πιο συγκεκριμένα τους τραυματισμούς από συμπλοκές μέσα στα σχολεία, κάθε χρόνο προσέρχονται στα δύο Παίδων νοσοκομεία 200 ανήλικοι.
Συνολικά, πάνω από 2.000 ανήλικοι τον χρόνο προσέρχονται στα νοσοκομεία όλης της χώρας τραυματισμένοι από συμπλοκές. Τα 400 περίπου περιστατικά προέρχονται μέσα από τα σχολεία.
150 περιστατικά τον χρόνο στο μικρό Καραμανδάνειο
Η περιφέρεια είναι καθρέφτης που αντικατοπτρίζει την κλιμακούμενη βία ανάμεσα στους ανήλικους.
«Χθες προσήλθε στο Καραμανδάνειο ένας έφηβος 14 ετών από την Αμαλιάδα. Τον είχαν χτυπήσει στο κεφάλι και στον αυχένα επειδή έβαλε ένα γκολ σε αγώνα που έγινε στο πλαίσιο σχολικής εκδρομής» περιγράφει στο in ο διευθυντής παιδοχειρουργός στο εν λόγω νοσοκομείο, Βασίλης Αλεξόπουλος.
Σήμερα είδε το φως της δημοσιότητας και μία καταγγελία για άγριο ξυλοδαρμό ενός 15χρονου μαθητή στην Ξάνθη, την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου από ομάδα ανηλίκων στο κέντρο της πόλης.
Από την καθημερινή εμπειρία του στο μικρό νοσοκομείο της Πάτρας ο κ. Αλεξόπουλος κάνει λόγο για σημαντική αύξηση των περιστατικών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ, κάθε χρόνο προσέρχονται στο Καραμανδάνειο, 150 τραυματισμένοι σε συμπλοκές ανήλικοι.
«Τα περιστατικά βίας και η παραβατικότητα ανηλίκων δεν λαμβάνουν χώρα μόνο μέσα στα σχολεία, αλλά και στον δρόμο, έξω από τα φροντιστήρια κ.α. Βλέπουμε να αυξάνεται η χρήση επικίνδυνων μεταλλικών αντικειμένων, σιδηρογροθιές και μαχαίρια» περιγράφει ο κ. Αλεξόπουλος.
Και συνεχίζει: «Οι ανήλικοι έρχονται στο νοσοκομείο με κακώσεις στο κεφάλι, στο πρόσωπο, στον θώρακα, τα χέρια, τα πόδια. Η πλειοψηφία είναι αγόρια αλλά αυξάνονται σταδιακά και τα περιστατικά με κορίτσια».
Επιχειρώντας να ψηλαφήσει τα αίτια του προβλήματος, ο κ. Αλεξόπουλος στρέφει το βλέμμα στην οικογένεια, η οποία: «διαβρώνεται. Τα παιδιά είναι ανορίοτα, η ατιμωρησία “βασιλεύει”. Η αντίληψη για τη σημερινή ανατροφή των παιδιών ενέχει αρκετά προβληματικά σημεία».
Ο κ. Αλεξόπουλος υπογραμμίζει την παράλληλη απουσία του εποπτικού και φροντιστικού ρόλου της Πολιτείας, ειδικά στην περιφέρεια.
«Στην Αχαϊα όπου βρισκόμαστε εμείς, καταγράφεται πλήθος περιστατικών από όλες τις κατηγορίες βίας. Ας δούμε μόνο τις δύο μητέρες που κατηγορούνται ότι αφαίρεσαν τη ζωή από τα παιδιά τους. Στην περιοχή μας, πρωταγωνιστούμε πολύ αρνητικά στο θέμα της προστασίας των παιδιών. Στην περιφέρεια η ματιά της Πολιτείας είναι απούσα» σχολιάζει ο κ. Αλεξόπουλος.
Το αποτέλεσμα είναι σύμφωνα με τον ίδιο, η ανεπάρκεια του συστήματος να «συναντά» με εκρηκτικό τρόπο την ατιμωρησία στις επιθετικές συμπεριφορές των ανήλικων.
Σε κάθε περίπτωση,το θέμα δεν σχετίζεται την ταξική προέλευση. «Τα παιδιά προέρχονται από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές ως τις πιο ευκατάστατες».
Τα περιστατικά που δεν καταγράφονται και η ανάγκη για ένα πρωτόκολλο αντιμετώπισης
Σύμφωνα με τον κ. Αλεξόπουλο, υπάρχει και ένα άγνωστος αριθμός περιστατικών βίας ανάμεσα σε ανήλικους τα οποία δεν καταγράφονται.
«Αυτό συμβαίνει γιατί οι γονείς δεν επιθυμούν την εμπλοκή της αστυνομίας» λέει ο κ. Αλεξόπουλος προσθέτοντας πως: «Τα πιο πολλά από τα παιδιά που προσέρχονται στο νοσοκομείο είναι θύματα. Εχουν υποστεί bullying. Συνήθως στα νοσοκομεία βλέπουμε τα θύματα όχι τους θύτες. Οι γονείς αυτών των εφήβων θέλουν να κάνουν μήνυση για αυτό που συνέβη στο παιδί τους».
Ο Δημοσθένης Κωνσταντόπουλος, πρόεδρος εργαζομένων στο Παίδων Αγία Σοφία, αναφέρει με τη σειρά του πως υπάρχουν γονείς τραυματισμένων παιδιών τα οποία έχουν εμπλακεί σε πρόκληση τραυματισμού άλλου ανήλικου, οι οποίοι δηλώνουν πως τα παιδιά έπεσαν και χτύπησαν έτσι ώστε να μην κάνει την εμφάνιση της η αστυνομία. «Αν δεν προσέλθει το περιστατικό συνοδευόμενο από την αστυνομία, τη δήλωση για το πώς προκλήθηκε ο τραυματισμός και τι συνέβη, την κάνουν οι γονείς».
Για να αναβαθμιστεί το υποτυπώδες και χαλαρό πλαίσιο καταγραφής των περιστατικών βίας ανάμεσα σε ανηλίκους, πριν από λίγους μήνες, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, δημιούργησε μια επιτροπή για την αντιμετώπιση της παιδικής κακοποίησης. Πρόεδρος της εν λόγω επιτροπής είναι ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών Νίκος Καρακούκης, ενώ ανάμεσα στα μέλη συμπεριλαμβάνονται ο κ. Αλεξόπουλος και ο διευθυντής της ΜΕΘ Παίδων του νοσοκομείου του Ρίου, Ανδρέας Ηλιάδης.
Ανάμεσα στους στόχους της επιτροπής είναι να δημιουργηθεί ένα πρωτόκολλο αντιμετώπισης των τραυματισμών από περιστατικά βίας τα οποία καταλήγουν στα νοσοκομεία.
«Είμαστε τυχεροί που δεν έχουμε ακόμα θρηνήσει έφηβο»
Οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι είναι συχνά μάρτυρες αυτών των περιστατικών, περιγράφουν την κατάσταση με μελανά χρώματα.
«Κάνουμε την προσευχή μας για να μην έχουμε θύμα. Είναι πια θέμα τύχης» λέει στο in ο Νεκτάριος Κορδής, μέλος Δ.Σ της ΟΛΜΕ.
Οπως προσθέτει: «Η κατάσταση είναι τραγική. Εξωσχολικοί μπαίνουν στα σχολεία ενώ και μαθητές χειροδικούν μεταξύ τους».
Κατά τον κ. Κορδή, το νήμα του προβλήματος εντοπίζεται στην πανδημία και την αποσχολειοποίηση των παιδιών που επέφερε.
Περιγράφοντας από τη δική του θέση τα χαρακτηριστικά αυτής της βίας, ο κ. Κορδής λέει τα εξής: «είναι λυπηρό πως οι ανήλικοι που ασκούν το bullying, ηρωποιούνται από τα άλλα παιδιά. Η βία μεταξύ των εφήβων φιλτράρεται μέσα από τα likes των συνομήλικων. Οι έφηβοι λειτουργούν μιμητικά. Και είναι εξίσου λυπηρό πως σύμφωνα με την εμπειρία μας και τα περιστατικά που λαμβάνουμε στην ΟΛΜΕ από όλη την Ελλάδα, παρατηρείται έξαρση των περιστατικών στις τάξεις του Γυμνασίου. Η βία «κατεβαίνει» ηλικιακά».
Ισως ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι το γεγονός πως οι έφηβοι: «σε αρκετές περιπτώσεις, μεγαλώνουν με τους γονείς τους απόντες, εκτός οικογένειας για ώρες για να αντιμετωπίσουν τις σημερινές δύσκολες συνθήκες διαβίωσης. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που επί της ουσίας μεγαλώνουν παρέα με ένα τάμπλετ».
Οι εκπαιδευτικοί υπογραμμίζουν πως υπουργείο Παιδείας δεν σκύβει σοβαρά πάνω από το πρόβλημα. «Μια φορά έχουμε συναντήσει μόνο οι εκπαιδευτικοί την υπουργό Παιδείας. Δεν υπάρχει κανένας διάλογος. Οι δε πλατφόρμες για την ενδοσχολική βία είναι επιδερμικές λύσεις, για το φαίνεσθαι. Δεν προσφέρουν κάτι, την ίδια ώρα που το πρόβλημα φουντώνει».
