Μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του Αλέξη Τσίπρα; Παρότι το περιβάλλον του επιμένει πως καμία απόφαση δεν έχει ληφθεί, πως αυτό που ενδιαφέρει στην παρούσα φάση τον πρώην πρωθυπουργό είναι να «αφουγκραστεί την κοινωνία» και να εκδώσει το βιβλίο του, μοιάζει σχεδόν βέβαιο πως η επιστροφή του στην «ενεργό πολιτική» θα έρθει μέσα από την ίδρυση ενός νέου σχήματος. Αυτό που ακόμη δεν είναι σαφές – όπως όλα δείχνουν, ούτε για τον ίδιο – είναι ο τρόπος και ο χρόνος που αυτό θα συγκροτηθεί, με δεδομένο πως δεν θα ήθελε να φτιάξει έναν ακόμα πόλο στη «δημοκρατική αντιπολίτευση», αλλά να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση.
Αυτά που γνωρίζουμε για τις επόμενες κινήσεις Τσίπρα είναι πως περίπου σε ένα εικοσαήμερο θα ανακοινωθεί η επιστημονική επιτροπή του Ινστιτούτου, το οποίο είναι και ακέφαλο από τότε που ο Βαγγέλης Καλπαδάκης μετακόμισε στη μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία στον ΟΑΣΕ, και πως περίπου στα τέλη Νοεμβρίου το πολυαναμενόμενο βιβλίο θα βρεθεί στα ράφια – αμέσως μετά ο Τσίπρας θα ξεκινήσει περιοδείες για την παρουσίασή του, με τον αρχικό σχεδιασμό να μιλάει για τουλάχιστον δύο μεγάλες εκδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αυτές οι περιοδείες πιθανώς θα λειτουργήσουν και ως καταλύτης για την επόμενη φάση, καθώς χρησιμεύουν τουλάχιστον ως χαρτογράφηση ενός ενδιαφερόμενου δυναμικού (και θερμού ακροατηρίου) ανά την Ελλάδα.
Τα σενάρια για το νέο κόμμα
Για την επόμενη ημέρα, τα νερά είναι άγνωστα. Δύο είναι όμως τα σενάρια που κυκλοφορούν περισσότερο, αναλόγως και με τα δημοσκοπικά ευρήματα: πως τη στιγμή που θα κρίνει ο Τσίπρας (ενδεχομένως μετά την πρώτη φάση έκδοσης και παρουσίασης του βιβλίου –κατά κάποιους πιο κοντά στον εκλογικό χρόνο) θα ανακοινώσει τη δημιουργία ενός φορέα που θα έχει στόχο να λειτουργήσει ως «ομπρέλα» όλων των υφιστάμενων κομμάτων, με στόχο κοινή κάθοδο στην εκλογή.
Σε εκείνο το στάδιο, λέει το ίδιο σενάριο, αν μαζέψει αρνήσεις θα προχωρήσει με όσους θέλουν – και εκεί υπάρχει και περιθώριο διαλογής στελεχών, αν και ίσως το περιεχόμενο του βιβλίου να έχει ήδη ξεδιαλύνει και τις σχετικές σχέσεις. Το άλλο σενάριο μιλάει για απευθείας ίδρυση σχηματισμού με κάποιες κομματικές δομές (που θα επενδύσει σε συνεργασίες, αλλά στον ορίζοντα της δεύτερης κάλπης σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας), με διαδικασία αυτοοργάνωσης «από τα κάτω», που θα το χαρακτήριζαν περισσότερο κίνημα, μεταφέροντας στη σημερινή περίοδο την ανδρεοπαπανδρεϊκή διαδρομή αυτοοργάνωσης που διαμόρφωσε τον προοδευτικό πόλο της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου.
Είτε σε αυτά τα σενάρια είτε σε όποια άλλη εξέλιξη, είναι βέβαιο πως η πλευρά Τσίπρα θα βρεθεί αναπόφευκτα και σε αναζήτηση φρέσκων προσώπων από την κοινωνία, ανεξαρτήτως πόσα ήδη ψημένα στελέχη επιλέξουν (και επιλεγούν) για να ακολουθήσουν. Επαφές φέρεται να έχουν γίνει και με μεσαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όμως μια πρώτη θετική ανταπόκριση ο Τσίπρας είχε κατά κύριο λόγο από μέλη της τοπικής αυτοδιοίκησης εκτός Αττικής.
Η εκλογική αποδοχή
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το νέο εγχείρημα είναι τα 20άρια και τα 15άρια της δυνητικής ψήφου, του εκλογικού εύρους του Τσίπρα αυτή τη στιγμή, να συρρικνωθούν όσο οι κάλπες πλησιάζουν σε μικρομεσαία επίπεδα της τάξης του 10%–12%, ειδικά στην περίπτωση που δεν βρεθεί καν στη δεύτερη θέση. Σε μια τέτοια συνθήκη, ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων για την επόμενη μέρα και την ανασύνθεση στον προοδευτικό χώρο. Άρα φαίνεται πως θέλει η επικείμενη επιστροφή του να γίνει με όσο το δυνατόν καλύτερους όρους.
