Οι δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη, σύμφωνα με τις οποίες αν πέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έρθει η πείνα, η οικονομική καταστροφή και το χάος, αποτελούν ένα ακόμα παράδειγμα της πολιτικής εκμετάλλευσης του φόβου. Αντί να επιχειρηματολογήσει με στοιχεία και λογική, ο υπουργός αναπαράγει μια ρητορική πανικού, που όχι μόνο δεν αρμόζει σε μια δημοκρατική κυβέρνηση, αλλά επιδιώκει να διχάσει τον λαό και να εντείνει τον κοινωνικό αναβρασμό.
Το ζήτημα των Τεμπών είναι ένα εθνικό τραύμα που απαιτεί δικαιοσύνη και διαφάνεια. Ο ελληνικός λαός δεν πολιτικοποιεί την τραγωδία – αντιθέτως, προσπαθεί να βρει λύσεις και να αποτρέψει ανάλογες καταστροφές στο μέλλον. Αν κάποιος επιχειρεί να εργαλειοποιήσει αυτή την τραγωδία, αυτός είναι ο ίδιος ο Άδωνις Γεωργιάδης, που καλεί τους νεοδημοκράτες να απαντούν με οργή σε όσους μιλούν για συγκάλυψη. Προτρέπει σε σύγκρουση και διχασμό, προωθώντας την απόλυτη κοινωνική πόλωση. Αντί για ενότητα και ανάληψη ευθυνών, καλλιεργεί το μίσος και τη διχόνοια.
Εξίσου προκλητική είναι η θέση του ότι κανένας υπουργός, βουλευτής ή ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν φέρει πολιτική ευθύνη. Και αν δεν φέρουν αυτοί την ευθύνη, τότε ποιος; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για την ασφάλεια των πολιτών και την εύρυθμη λειτουργία του κράτους; Ο Άδωνις Γεωργιάδης φαίνεται να έχει μπερδευτεί σχετικά με το κόμμα στο οποίο ανήκει – οι δημοκράτες που επικαλείται δεν συμπεριφέρονται έτσι. Αυτή η ρητορική ταιριάζει περισσότερο σε ακραίες ιδεολογίες που χρησιμοποιούν τον πόνο και την οργή για πολιτική εκμετάλλευση.
Ο γνήσιος δημοκράτης έχει άποψη, διεκδικεί δικαιοσύνη και συμμετέχει στα συλλαλητήρια, όπως έχουν δηλώσει πολλά στελέχη. Ο Άδωνις Γεωργιάδης πρέπει να θυμάται ότι είναι υπουργός της Ελλάδας, όχι υπουργός της Νέας Δημοκρατίας. Η χώρα χρειάζεται ηγέτες που θα ενώσουν τον λαό και θα δώσουν λύσεις – όχι πολιτικούς που προσπαθούν να κρατήσουν την εξουσία μέσω του φόβου και της προπαγάνδας.
