Περιμετρικά του αεροδρομίου «Διαγόρας» της Ρόδου, η καθημερινότητα θυμίζει σκηνές από ζωντανό εφιάλτη. Οι συνεχείς απογειώσεις και προσγειώσεις αεροσκαφών έχουν μετατρέψει τη ζωή των κατοίκων του Παραδεισίου σε ένα μόνιμο βασανιστήριο.
Τα αεροπλάνα περνούν κυριολεκτικά πάνω από τα σπίτια τους, από τα χαράματα μέχρι τα μεσάνυχτα. Οι κάτοικοι κάνουν λόγο για ηχορύπανση δίχως τέλος, με 270 πτήσεις ημερησίως να εκμηδενίζουν κάθε έννοια ηρεμίας. Στο χωριό Παραδείσι, η ησυχία είναι πλέον άγνωστη λέξη.
Οι μαρτυρίες των κατοίκων σοκάρουν: καρκίνοι, αϋπνία, καρδιοπάθειες, ψυχική κατάρρευση. «Αργοπεθαίνουμε», δηλώνουν με απόγνωση, βλέποντας την ποιότητα ζωής τους να θυσιάζεται στον βωμό της τουριστικής ανάπτυξης.
Το αεροδρόμιο επεκτείνεται. Η τουριστική κίνηση αυξάνεται διαρκώς, αγγίζοντας τα 7 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Όμως για τους 2.500 μόνιμους κατοίκους του Παραδεισίου, η Ρόδος μοιάζει να τους έχει ξεχάσει.
Η ισορροπία μεταξύ τουρισμού και ανθρώπινης διαβίωσης έχει χαθεί. Και το τίμημα το πληρώνουν οι κάτοικοι, με την υγεία και τη ζωή τους.
