Συνεχίζεται το δράμα με τη στέγαση εκπαιδευτικών στην Κω
Συνεχείς είναι οι φωνές απόγνωσης που φτάνουν από την Κω, όπου δεκάδες εκπαιδευτικοί – αλλά και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι – έρχονται αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα που μοιάζει ανυπέρβλητο: την έλλειψη διαθέσιμων και προσιτών κατοικιών.
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, οι μετατιθέμενοι και νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί καλούνται να εγκατασταθούν στο νησί. Ωστόσο, γρήγορα βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν «γολγοθά»: τα ενοίκια, όταν υπάρχουν διαθέσιμα ακίνητα, είναι απαγορευτικά, ενώ η πλειονότητα των κατοικιών προορίζεται για τουριστική εκμετάλλευση.
Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία μιας νεοδιόριστης δασκάλας, η οποία περιγράφει πώς ο ενθουσιασμός της για τον διορισμό της στην Κω μετατράπηκε σε απελπισία:
**«Στην αρχή ενθουσιάστηκα με το μήνυμα της πρόσληψης. Όμως, μόλις έφτασα στο νησί, ξεκίνησε ο γολγοθάς. Θέλετε δασκάλους για τα παιδιά σας; Εγώ είμαι εδώ. Όμως όλα τα σπίτια νοικιάζονται από τον Οκτώβριο για τουρισμό. Δηλαδή, πού να μείνουμε; Στο προαύλιο;
Κάθε χρόνο τα ίδια σε κάθε νησί. Ξεσπιτωνόμαστε για να μορφώσουμε τα παιδιά σας και μας αντιμετωπίζουν σαν να είμαστε του πεταματού. Καμία μέριμνα από κανέναν!
Έγινα δασκάλα γιατί το αγαπώ, όχι επειδή απλά πέρασα κάπου. Η τοπική κοινωνία πρέπει να κάνει κάτι. Υπάρχουν τόσοι δάσκαλοι, γιατροί που δεν βρίσκουν στέγη. Και σκεφτείτε ότι υπάρχουν μητέρες με μικρά παιδιά που ζουν το ίδιο πρόβλημα.
Απογοήτευση, απόγνωση… Τα όνειρά μου γκρεμίζονται μαζί με τους κόπους των γονιών μου.»**
