Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πορεία δομικής ανασυγκρότησης, αφήνοντας πίσω της τα δύσκολα χρόνια της χρεοκοπίας και των μνημονίων. Στόχος της είναι να χτίσει μια νέα πραγματικότητα δυναμικής και προόδου. Αυτό, βέβαια, είναι μια περίπλοκη διαδικασία που απαιτεί χρόνο. Η προσπάθεια περιλαμβάνει την αύξηση των εισοδημάτων ώστε να προσεγγίσουν τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, τη μείωση της φορολογίας, και την ενίσχυση της παραγωγικότητας, η οποία παραμένει σε χαμηλά επίπεδα παρά τις όποιες επενδύσεις. Επιπλέον, το εμπορικό ισοζύγιο εξακολουθεί να παρουσιάζει ανισορροπία, με τις εισαγωγές να υπερτερούν των εξαγωγών.
Παρόλα αυτά, η Ελλάδα σημειώνει πρόοδο με συνέπεια και σταθερότητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι πλέον δανείζεται με ευνοϊκότερους όρους από χώρες όπως η Γαλλία. Επιπλέον, οι ένοπλες δυνάμεις της αναβαθμίζονται σημαντικά, χάρη στις νέες παραγγελίες οπλικών συστημάτων, καθιστώντας τη στρατιωτική ισχύ της μια από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Η χώρα έχει επίσης τη δυνατότητα να αναπτύξει μια ισχυρή και καινοτόμα αμυντική βιομηχανία.
Για να διατηρήσει αυτή την πορεία, η Ελλάδα πρέπει να ολοκληρώσει τα μεγάλα έργα υποδομών, όχι μόνο σε επίπεδο κατασκευών, αλλά και σε τομείς όπως οι επικοινωνίες και η εφαρμογή νέων τεχνολογιών, π.χ., στη ρομποτική ιατρική. Η ανάκτηση της εθνικής ισχύος απαιτεί υπομονή και επιμονή, με στόχο την εναρμόνιση με τις οικονομικές και κοινωνικές προδιαγραφές των πιο επιτυχημένων χωρών της Δύσης.
Παρόλο που οι αλλαγές αυτές μπορεί να μην ενθουσιάζουν άμεσα την καθημερινότητα του πολίτη, είναι απαραίτητες για να αποτραπούν επαναλήψεις των δραματικών καταστάσεων του παρελθόντος, που έφεραν την Ελλάδα σε κρίσιμο σημείο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σε γεωπολιτικό επίπεδο, η χώρα κινείται με ρεαλισμό και καλά σχεδιασμένη στρατηγική, που ήδη αρχίζει να αποδίδει καρπούς.
Παρά την πρόοδο, όμως, υπάρχει μια διάχυτη δυσαρέσκεια στην κοινωνία. Οι Έλληνες αναζητούν έναν συνολικό στόχο, μια ενιαία «μεγάλη ιδέα» που θα τους εμπνεύσει και θα δώσει συνοχή στις μεμονωμένες πρωτοβουλίες. Η αυτοπεποίθηση του λαού εξαρτάται από την αίσθηση προοπτικής και την υλοποίηση των σχεδιασμών. Την ίδια στιγμή, τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη, όπως η κλιματική αλλαγή, η γήρανση του πληθυσμού, και η ανάγκη αναβάθμισης δεξιοτήτων, υπογραμμίζουν την ανάγκη για ένα κράτος που λειτουργεί προληπτικά.
Παρά τις ευνοϊκές αυτές συνθήκες, η χώρα παραμένει σε αναμονή για έναν ηγέτη που θα μπορέσει να ενώσει την κοινωνία και να κινητοποιήσει τις πολιτικές δυνάμεις, ξεφεύγοντας από τα φτηνά πολιτικά παιχνίδια που απογοητεύουν τους πολίτες.
