Οι καταγγελίες που αφορούν την ανέγερση της μεταλλικής γέφυρας στην Ιαλυσό έφεραν ξανά στο προσκήνιο ένα σοβαρό και διαχρονικό ζήτημα: ποιος φέρει την ευθύνη για την ασφάλεια των πολιτών; Και κυρίως, ποιος επιτρέπει να υλοποιούνται κατασκευές χωρίς την απαραίτητη διαφάνεια και χωρίς να τηρούνται στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας; Δεν είναι η πρώτη φορά που στη Ρόδο γινόμαστε θεατές σε παρεμβάσεις του δήμου που περισσότερο μοιάζουν με πρόχειρα “μπαλώματα” παρά με υπεύθυνο και τεκμηριωμένο σχεδιασμό.
Η μεταλλική γέφυρα στην Ιαλυσό αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αντί να εμπνέει εμπιστοσύνη και να προσφέρει λύσεις, γεννά ανησυχίες και ερωτήματα. Υπάρχουν μελέτες; Υπάρχει πιστοποίηση; Ποιος εγγυάται ότι δεν μιλάμε για μια ακόμη κακοτεχνία, που απλώς «στέκει» μέχρι να αποκαλυφθεί η επικινδυνότητά της;
Η δημοτική αρχή – και προσωπικά ο δήμαρχος – δεν μπορούν να συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από γενικόλογες δηλώσεις και αόριστες αναφορές σε «αναπτυξιακά έργα». Η ευθύνη είναι δική τους. Δεν είναι δυνατόν να θυσιάζεται η ασφάλεια των κατοίκων στον βωμό της ψηφοθηρίας ή της εργολαβικής εξυπηρέτησης. Η απάντηση στο ερώτημα «ποιος είναι υπεύθυνος για την ασφάλειά μας;» δεν είναι φιλοσοφική – είναι πολιτική. Και έχει ονοματεπώνυμο. Είναι ο δήμαρχος που επιλέγει τη σιωπή αντί για λογοδοσία. Είναι η δημοτική αρχή που αγνοεί τις ανησυχίες της τοπικής κοινωνίας. Είναι αυτοί που, αντί να εμπνέουν εμπιστοσύνη, καλλιεργούν τη δυσπιστία και την οργή. Η κοινωνία της Ρόδου αξίζει απαντήσεις.
Αξίζει έργα ασφαλή και όχι κατασκευές αμφίβολης ποιότητας. Αξίζει διαφάνεια και όχι σκοτεινές αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες.
