Παρακολουθόντας τα πολιτικά πάνελ εύκολα βγάζεις το συμπέρασμα πως τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα βρίσκονται σε βαθιά πολιτική κρίση.
Το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, κατάφερε να κερδίσει πολιτικό χρόνο μέσα από μια εξαιρετική, κατά γενική ομολογία, δημοκρατική διαδικασία. Τώρα, το στοίχημα είναι να διορθώσει τις πολιτικές του αστοχίες και να διαμορφώσει μια υποδειγματική πολιτική λειτουργία, που θα το οδηγήσει στην Αναγέννηση του σε μια χρονική συγκυρία όπου το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό και ασταθές.
Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι, χωρίς αμφιβολία, εξαιρετικά προβληματική. Ο δημοκρατικός κόσμος βλέπει με θλίψη τη διολίσθηση του κόμματος. Η αμφισβήτηση του Στέφανου Κασσελάκη στέλνει το μήνυμα ότι οι δημοκρατικές διαδικασίες μπορούν να παραβιάζονται όταν δεν είναι αρεστές σε ομάδες εντός του κόμματος.
Η αντίφαση εν όψει του συνεδρίου είναι ξεκάθαρη: δεν μπορείς να ζητάς από τους πολίτες να συμμετέχουν και να πιστέψουν στις διαδικασίες ενός κόμματος, όταν, μόλις αυτές δεν εξυπηρετούν την κομματική ορθοδοξία, διαγράφεις ή υπονομεύεις τον πρόεδρο που αναδείχθηκε μέσα από αυτές τις διαδικασίες. Προφανώς ο κ. Κασσελάκης δεν είναι άμοιρος ευθυνών όμως το λάθος εδώ δεν είναι απλώς οργανωτικό, αλλά βαθιά πολιτικό και ηθικό.
Το καλύτερο που έχουν να κάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι να λύσουν τις διαφορές τους μέσω δημοκρατικών διαδικασιών όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ και, εάν χρειαστεί, ο καθένας να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Δυστυχώς, η διάσπαση φαίνεται πλέον αναπόφευκτη, και η αναμέτρηση θα αφορά το ποιος θα κρατήσει την “ταμπέλα” του κόμματος.
